Tajemnica Filomeny (źródło: pinterest)
Oscary 2014 rozdane! Znamy laureatów i zwycięskie filmy. Niestety wśród nagrodzonych nie znalazł się oparty na faktach film „Tajemnica Filomeny”, mimo iż był nominowany aż w czterech kategoriach. Ja film obejrzałam i stwierdzam, że warto po niego sięgnąć. Warto ze względu na fenomenalną Judy Dench, która dała popis swoich umiejętności i po raz kolejny udowodniła, że jest aktorką kompletną. Warto ze względu na opowiedzianą historię, która może nie jest żadnym odkryciem, ale szczerze porusza i wzrusza.
Przez niektóre media „Tajemnica Filomeny” została okrzyknięta filmem antykatolickim, a tak naprawdę obraz ten zawiera jeden z najważniejszych aspektów nauki Chrystusa – bezwarunkowe przebaczenie. Dla mnie osobiście „Tajemnica Filomeny” jest niezwykłą historią opowiadającą losy młodej kobiety, która w sposób dość brutalny została skrzywdzona przez kościół. Będąc nastolatką Filomena Lee zachodzi w ciążę, przez co hańbi nie tylko siebie, ale i swoją rodzinę. Ojciec wysyła dziewczynę do Opactwa Roscrea, w którym to ma odpokutować swoje grzechy ciężką pracą i poddaniem siostrom zakonnym. Okazuje się, że nie jest ona sama, a takich dziewcząt jak Filomena jest o wiele więcej. Któregoś dnia przełożone Opactwa oddają, a raczej sprzedają synka Filomeny (razem z córeczką jej przyjaciółki) bogatemu małżeństwu z Ameryki. Od tej chwili Filomena już nigdy nie zobaczy swojego dziecka, mimo że kolejnych 50 lat spędzi na jego poszukiwaniach…
Co ciekawe, Filomena mimo krzywd jakich doznała, nie odeszła od wiary i do końca pozostała wierna Bogu i Kościołowi. Jak się później okaże ma w sobie na tyle siły, by wybaczyć kobiecie, która kilkanaście lat temu odebrała jej dziecko.
Jeśli myślicie, że film składa się wyłącznie z patetycznych i przepełnionych smutkiem scen, to jesteście w błędzie. Dramatyzm jest tu doskonale przełamywany komicznymi scenami, których o dziwo jest dość sporo. Dzięki temu „Tajemnica Filomeny” nie męczy widza…
Co do samej Judy Dench to bez dwóch zdań należą się jej pokłony. Aktorka zagrała swoją rolę w sposób popisowy. Wcielając się w rolę Filomeny prostymi środkami oddaje z pozoru sprzeczną mieszankę duchową kobiety. Nie popada przy tym w manieryzm cierpiętnicy. Zamiast teatralnych emocji, wybiera subtelne środki, które podkreślają cierpienie, ból i radość jej bohaterki. Z trawionej wyrzutami sumienia nieszczęśliwej kobiety, przeistacza się w asertywną i pogodzoną z losem kobietę, zupełnie niezdolną do zemsty i wymierzenia kary.
W filmie bardzo dobrze wypada również znany do tej pory z ról komediowych Steve Coogan, wcielający się w rolę pisarza, który pomaga Filomenie w odnalezieniu syna i prawdy. Jest on zupełnym przeciwieństwem głównej bohaterki. Sarkastyczny i cyniczny intelektualista, który nie kryje swojej niechęci do Kościoła i tego, co wydarzyło się kilkanaście lat temu jest idealnym dopełnieniem postaci granej przez Dench.
Co by nie mówić, film naprawdę warto zobaczyć. Polecam!
